" Με Συγχωρείτε "

Με συγχωρείτε
που το μυαλό μου
δεν πάει πιο πέρα
από τη μάζα των φτωχών,
των άτιτλων, των άθλιων,
των μισθωτών, των ανέργων,
του εργάτη, της μάνας, του πατέρα,
του αδερφού, της νέας,
του αδικοχαμένου αγωνιστή,
του άξεστου, του διανοούμενου,
τις εφεδρικές στρατιές των νέων,
τους μετανάστες
Προσπάθησα!
Μη και αποτύχω στο στερεότυπο.
Με συγχωρείτε
τα μήκη και τα πλάτη
το άπειρο βάθος της ψυχής
δεν αξιώθηκα να προσεγγίζω
Έμεινα εδώ,
να θαυμάζω την επιφάνεια
Με συγχωρείτε…
(απέτυχα?)

 14/10/2014 ~ @Χριστίνα Καραγιάννη

Άτιτλο

Όμορφο χωριό
που στέκεσαι ψηλά εκεί
Εκεί που μεγαλώνεις
αφήνεις την καρδιά σου
φεύγει και παίρνει  ένα
κομμάτι αναμνήσεις
Αφήνει μια φωτογραφία
ένα γράμμα
που πια δεν το
διαβάζει κανείς
Ένας σωρός από
πράγματα που
δεν χωράνε πουθενά
που δεν ανήκουν σε
κανέναν τώρα
Ποιος τα θυμάται
Ποιόν ενδιαφέρουν
τα πράγματα
τα άδεια
Άχρηστα και κενά
Ένα κομμάτι καρδιάς
μόνο μένει
Αυτό που έδωσες
και αυτό που πήρες
Ένα φιλί
Μια ευχή
Μια καληνύχτα

06/10/2014 ~ @Χριστίνα Καραγιάννη