Κάψε

Κάψε

Κλείσε την πόρτα

πάρε μια γόμα

και σβήσε τα δέντρα

την αυλή, το φράχτη

τον ήλιο, τα σύννεφα

κλείδωσε έξω την αυγή

τη θάλασσα, τα κύματα

τη δροσερή αύρα του ανέμου

Πάρε ένα μολύβι

και σχεδίασε πίκρες

γράψε το νόμισμα

που προτιμάς να

σκέφτεσαι

και ύστερα έλα

να μου πεις

πως πονάνε οι σκέψεις

Σβήσε το φως

και μάθε να λογαριάζεις

τους αριθμούς με την ψυχή

Τράβα μια ευθεία γραμμή

βούλιαξε στο μονότονο μοτίβο

μέχρι το τέλος

Ζήσε σα να μην είναι τίποτα

και κανένας αληθινός

μη και ταράξεις τα παγωμένα

νερά του μονοδιάστατου

σύμπαντός σου

Βούλιαξε στα προσδόκιμα

μη και αντιληφθείς το

αληθινό ή κάψε το ψέμα και αγάπα

Αλλιώς πως θα ζήσεις;

08/10/2015 ©Χριστίνα Καραγιάννη